توجیه فنی و اقتصادی روسازی بتن غلتکی و آسفالتی در راهسازی

مدیر در 12 مهر 1394 0

توجیه فنی و اقتصادی روسازی بتن غلتکی و آسفالتی در راهسازی

هرساله میلیاردها تومان از بودجه های عمرانی صرف ترمیم، بهسازی، حفظ و نگهداری روسازی جاده ها می شود و در روسازی جاده ها معمولاً از آسفالت قیری استفاده می شود.
باتوجه به هزینه بالای تولید، بازسازی و ترمیم رویه آسفالت و سازگار نبودن آن با محیط زیست وشرایط آب وهوایی کشور، بهتر است رویه ی دیگری بنام رویه ی بتنی فشرده غلتکی RCCP را جایگزین آسفالت در جاده ها کنیم . این نوع رویه پیشتر در کشورهای آمریکا، آلمان، استرلیا و … به کار گرفته شده است. ایران جزء چهار کشور برتر تولید کننده سیمان جهان است. مصرف سیمان در داخل کشور محدود بوده و مازاد آن صادر می شود. نوسان صادرات سیمان منجر به بی ثباتی در شرایط مالی و اقتصادی کارخانه های سیمان می شود. از سویی برای برقراری تعادل در بازار داخلی سیمان، راه های متفاوتی وجود دارد که روساز بتن غلطکی و جایگزین کردن آن به جای آسفالت، یکی از آنهاست. و از سوی دیگر، استفاده از آسفالت قیری با در نظر‌داشتن معایب متعدد آن مقرون به صرفه نیست. معایبی از قبیل آلودگی هوا و محیط زیست خصوصاً هنگام تولید، عدم سازگاری با شرایط اقلیمی به ویژه در فصل سرما، تغییر شکل و عمر کوتاه، عدم دوام در برابر مواد شیمیایی و قیمت بالای آن.
ضرورت دارد که رویه‌ای مناسب با قابلیت های مصالح موجود در کشور جایگزین آسفالت گردد. با توجه به قابلیت های فراوان رویه بتنی توانمند زود سخت شونده RCCP برای این منظور پیشنهاد می شود. دامنه‌ی کاربرد این نوع رویه بسیار وسیع، مقاومت فشاری آن بیش از سه برابر مقاومت فشاری ثبت شده برای آسفالت قیری است. دیگر ویژگی های این نوع رویه عبارتند از: عدم تغییر شکل، سازگاری با شرایط اقلیمی سرد و گرم، سرعت بالای اجرا و امکان بهره برداری زود هنگام و سازگاری با محیط زیست.
بتن غلتکی روسازی راه عبارت است از مخلوط سفت و نسبتاً خشکی از سنگدانه‌ها، مواد سیمانی و آب که در میکسر بتن مخلوط شده ،این مخلوط توسط کامیون حمل و با دستگاههای روسازی آسفالتی )فینیشر ( که علاوه بر میله لرزشی به میله کوبشی نیز مجهز هستند، در لایه هایی که ضخامت حداکثر آنها در وضعیت متراکم شده از ۲۵ سانتیمتر تجاوز نمی نماید پخش می شوند لایه پخش شده توسط غلتکهای فولادی ولاستیکی متراکم می گردد .بتن غلتکی روسازی در اثر واکنش هیدراتاسیون سیمان، سخت شده و به تدریج مقاوم شده و به بتن تبدیل میگردد.
با توجه به افزایش میزان تولید سیمان در کشور و روند رو به افزایش آن و با توجه به اینکه امکان صادرات کامل مازاد سیمان کشور به سهولت میسر نیست، لازم است در زمینه کاربردهای جدید سیمان در کشور باز اندیشی نماییم تا بتوانیم برای سیمان اضافی موجود در حال و آینده زمینه مصرف مناسبی فراهم آوریم. یکی از زمینه های کاربرد پر مصرف سیمان، که در کشور ما استفاده نشده است کاربرد سیمان در جاده سازی و به عبارت دیگر احداث جاده های بتنی است. با توجه به عملکرد نامناسب آسفالت در بسیاری از جاده‌های کشور به نظر میرسد مطالعه و بررسی در این زمینه ضروری باشد.
ارزانی و فراوانی سیمان، همراه با گران شدن قیروکیفیت پایین آسفالت جاده‌ها، این فرصت را به وجود آورده است تا بتوان بتن را جایگزین آسفالت نمود. با نگاه به تاریخ جاده سازی در جهان و بخصوص در ایران و بررسی و کیفیت جاده هایی که از سنگ و ساروج ساخته شده اند، همگی حکایت از دوام و کارایی آن در شرایط متفاوت آب و هوایی می‌کند، ملاحظه می‌شود راه سازی با استفاده از صفحه بتنی علاوه بر همه مزایای فنی مهندسی، از نظر اقتصادی نیز کاملا با صرفه تر است. شایان ذکر است که دوام و عمر بتن حدود ۱٫۵ تا ۲ برابر آسفالت است، بنابراین از ارزش اقتصادی، فنی و اجتماعی بسیار بیشتری برخوردار است و برای محوطه سازی و معابر در شهرها و شهرک‌های مسکونی کشور مناسب تر است.

فرستادن دیدگاه »

شما باید وارد شوید تا دیدگاهی ارسال کنید.